Neto platu na nivou minimalne zarade od 222 eura prima 70.000 zaposlenih u Crnoj Gori prema podacima Poreske uprave. Ukupan broj zaposlenih prema poslednjim podacima je 201.131, što znači da 34,8 % zaposlenih prima minimalnu zaradu. To je veliki problem, posebno kad se ima u vidu činjenica da je prema podacima Monstata minimalna potrošačka korpa za četvoročlanu porodicu u julu 2019. godine iznosila 641,6 eura, od čega su minimalni izdaci za hranu iznosili 270,9 eura, a minimalni izdaci za neprehrambene proizvode i usluge 370,7 euro. Prema tome 70.000 zaposlenih u Crnoj Gori ne može sa svojom platom da obezbijedi minimalnu hranu za biološki opstanak.

Minimalna zarada ne bi smjela da bude ispod nivoa minimalnih izdataka za hranu. Prema tome, neophodno je podići nivo minimalne zarade najmanje do nivoa neophodnog za biološki opstanak  zaposlenih koji je primaju i njihovih porodica, a koji je trenutno 270,9 eura. Zaposleni koji primaju minimalnu zaradu treba da budu oslobođeni plaćanja poreza na dohodak.

Prema nekim procjenama, na crno u Crnoj Gori radi oko 30.000 ljudi, za koje se ne uplaćuju porezi i doprinosi. Ova kategorija zaposlenih ima niska primanja i radi bez ugovora.

Najnižu penziju od 128,14 eura prima 11.088 penzionera, što predstavlja veliki problem za njihov biološki opstanak.

Problem je još veći ako se uzme u obzir činjenica da u Crnoj Gori prema poslednjim podacima ima 34.311 nezaposlenih prema podacima Zavoda za zapošljavanje, čiji biološki opstanak zavisi od drugih članova porodice koji imaju određena primanja.

Uzimajući sve navedeno u obzir, može se reći da se u Crnoj Gori vodi veoma loša ekonomska politika, koja ne vodi dovoljno računa o zaposlenima i penzionerima sa niskim primanjima.